ประวัติภาควิชาวิศวกรรมเครื่องกล

ประวัติภาควิชาวิศวกรรมเครื่องกล
ภาควิชาวิศวกรรมเครื่องกล มหาวิทยาลัยสยาม ก่อตั้งขึ้นเมื่อปีพ.ศ. 2529 โดยมี รศ.หลาบ รับสิริ เป็นคณบดี และผู้ร่างหลักสูตรในขณะนั้น ด้วยปรัชญาที่ว่า “ปัญญาเป็นรัตนของนรชน” ได้เปิดสอนหลักสูตร วิศวกรรมศาสตรบัณฑิต 4 ปี ภาคปกติ โดยเป็นมหาวิทยาลัยแหล่งแรก ที่เปิดหลักสูตรนี้และต่อจากนั้นอีก 2 ปี ได้เปิดหลักสูตรอุตสาหกรรม ศาสตรบัณฑิต 2 ปี ภาคปกติและค่ำ ด้วยวัตถุประสงค์เพื่อมุ่งพัฒนาบัณฑิตให้มีความเป็นเลิศทางวิชาการและวิชาชีพใน ระดับสากล มีความเป็นเลิศทางคุณธรรมและจริยธรรมในการดำรงชีวิต มีความสามารถในการสื่อสาร ได้อย่างมี ประสิทธิภาพทั่วโลก มีความสามารถในการพัฒนาตนเองให้อยู่และทำงานร่วมกับผู้อื่นได้ มีความสามารถในการ ประยุกต์ใช้วิทยาการเพื่อแก้ไขปัญหาได้อย่างเหมาะสมทุกสถานการณ์ มีการพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่องเพื่อให้เกิด วิสัยน์ทัศน์ที่กว้างไกลสามารถชี้นำอย่างสร้างสรรค์ในงานสังคมยุกโลกาภิวัฒน์ได้ มีค่านิยมที่ดีต่อการทำนุบำรุงศิลปะ วัฒนธรรมและเอกลักษณ์ของชาติ มีความสามารถสังเคราะห์ความรู้ให้เป็นหลักการหรือทฤษฎีที่นำไปปฏิบัติในสถานการณ์ จริงได้อย่างมีประสิทธิภาพ มีความเป็นอิสระทางความคิด และมีความพร้อมในการประกอบวิชาชีพ ซึ่งเล็งเห็นถึงความ จำเป็นที่จะสร้างวิศวกรอย่างมีคุณภาพและมีความเชี่ยวชาญเฉพาะด้านทางวิศวกรรมเครื่องกลมาจนถึงปัจจุบันภาควิชาฯ ยังคงมีความมุ่งมั่นที่จะรักษามาตรฐานของบัณฑิตไว้อย่างต่อเนื่อง
งานที่เกี่ยวข้องกับวิศวกรรมเครื่องกล

คำว่าวิศวกรรมหมายถึงการนำความรู้ทางคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และวิทยาศาสตร์ธรรมชาติมา ประยุกต์ใช้ โดยมีวิศวกรเป็นผู้ประกอบงานด้านวิศวกรรม สำหรับวิศวกรรมเครื่องกลเป็น ศาสตร์ที่เก่าแก่และมีรายละเอียด เนื้อหากว้างมาก เมื่อเทียบกับการนำมาใช้ในทางปฏิบัติซึ่งจะศึกษาเกี่ยวกับเครื่องจักรกล แบบต่างๆระบบ เครื่องจักรกล ขนาดใหญ่ ระบบและกระบวนการผลิตทางอุตสาหกรรมได้แก่ การออกแบบเครื่องพิมพ์ ระบบเคลื่อนที่แบบต่างๆ ที่ใช้ใน โรงงาน เครื่องยนต์สำหรับยานพาหนะ เครื่องจักรกลในระบบขนส่งมวลชน ระบบเครื่อง ปรับอากาศ ระบบระบายความร้อน แอร์ทำความเย็น การขึ้นรูปผลิตภัณฑ์จากวัสดุโลหะ การควบคุมทางกล เป็นต้น และโดย ทั่วไปวิศวกรเครื่องกลจะต้อง ทำงานร่วมกับ วิศวกรอุตสาหการ และผู้จัดการด้านบริหาร เพื่อดูแลระบบโรงงานอุตสาหกรรม